kent u de reclameslogan nog van een woerdense kaasmaker? met kaas weet je waar je aan toe bent. als het gesmolten is heeft het geen vaste vorm meer, en als het stolt heb je ongeveer weer hetzelfde volume.
met bomen is het anders, na de kap verdwijnen reuzen en bij eventuele herplant komen twijgen terug. een dagblad weet deze week te verrassen met twee berichten. het ziekenhuis overweegt een kleine vijftig bomen te laten kappen om de parkeerproblematiek tijdelijk op te lossen. en, zo wordt gemeld, op 6 november worden bewoners bijgepraat over bomen en klimaatverandering. een spagaat!
voor de goede orde, ik leef erg mee met wie naast het ziekenhuis woont. daar wordt een enorme parkeerdruk, inclusief vervelend gedrag ervaren. wellicht moet de gemeente deze buurt tijdelijk, en kosteloos, alleen voor vergunninghouders toegankelijk maken.
ze kappen de bomen!
het is nog maar drie jaar gelee
kinderen van de basisscholen
hebben in het park een boom geplant
de burgemeester plantte mee
“het kind zegt “ik heb nieuwe dromen.
ik bel de burgemeester op
en zeg hem; groen is heel gezond.
wanneer zegt deze stad; hou op,
we steken scheppen in de grond
en planten samen nieuwe bomen!”
het is het lot van dromen,
ze duren meestal niet zo lang
en later zegt de werkelijkheid
“er is een nieuw belang”
nu blijkt het groen een kwetsbaar goed
met in ons hart een warme plek
totdat, en langzaamaan voelt dat toch gek
iets anders er weer net iets meer toe doet
een groene stad, we blijven dromen
maar vrezen:
nieuwegein levert het bewijs
dat je toch een eind kan komen
met vijftig tinten grijs
© ton de gruijter
Over Ton de Gruijter
Met zijn poëzie werpt Ton de Gruijter (1953) een nieuw licht op actualiteiten. Hij legt wat er gebeurt in de stad vast in mooie beelden en rake bewoordingen.
Hij schreef jarenlang stadsgedichten op De Digitale Stad Nieuwegein en publiceerde de bundel Groeten uit Nieuwegein. In 2017 ontving Ton de Nieuwegein Award voor Kunst en Cultuur. Van 1 januari tot en met 31 december 2021 mocht Ton de Gruijter zich Stadsdichter noemen op initiatief van bibliotheek De tweede verdieping. Toenmalig burgemeester Frans Backhuijs benadrukte dat de dichter absoluut geen blad voor de mond moest nemen. En dat deed hij dan ook niet. Sinds enige tijd bericht Ton weer op De Digitale Stad Nieuwegein.
Naast Groeten uit Nieuwegein publiceerde Ton vijf andere bundels. Over zijn manier van schrijven: ‘Ik denk graag over verlangen, het verglijden van de tijd, veroudering, en de vragen rond conflicten en hoe het met de mens en de religie gaat. Ik probeer het zodanig uit te werken dat in de kortheid van een gedicht toch een beeld of een verhaal herkenbaar is. Ik vind het belangrijk iets te maken wat geen halffabricaat is, en het moet, voor zover mij dat lukt, taalkundig kloppen.’
‘Ik hou van rijm en ritme. Ik gebruik dus ook een schema, zoals een notenbalk bij muziek kan helpen. Taal is voor mij een gebied vol verborgen schatten. Schrijven helpt dit te ontginnen.’
